afsluiting

Ik vond de week wel leuker dan verwacht. Maar toch was ik liever mee op de werkweek. Veel dingen waren erg slecht geregeld en dat was heel vervelend. Maar het was goed te doen en als het goed geregeld was was het leuk geweest en nog minder werk. Het was wel echt een leuk groepje dat scheeld ook wel natuurlijk maar volgende keer moeten ze het wel beter regelen. Dit was het groepje en ook het einde van de blog.

alkmaar

gister gingen we met de groep naar alkmaar we moesten daar een mooi oud gebouw zoeken. We hebben gekozen voor het gemeente huis.

het gebouw is ontworpen door Antoon Keldermans.

het is een groot gebouw.

het gebouw is ongeveer 17 meter hoog 20 meter breedt en 30 meter diep.

hij is gemaakt van baksteen marmer staal verf hout en glas.

je kan de constuctie zien.

het is een (houten) balkconstuctie met metselwerk.

er zijn verzieringen aangebracht op de trap en toren.

het gebouw word gebruikt om in te werken.

schilden een bordje naast de deur en het staat boven de brievenbus.

de toren past niet goed bij het gebruiks doel.

het gebouw past in de omgeving waar het in staat want de meeste gebouwen hebben ook zo'n soort oude stijl.

door de grote trap en toren valt het gebouw wel op in de omgeving.

ik vond het gebouw best saai ook weinig zeggend. Fantasierijk is het ook niet het is wel een orgineel gebouw. Het gebouw is wat verouderd. Het is niet echt kalmerend maar ook niet opwindend ofzo. Het gebouw vind ik wel oppervlakkig. Ik denk wel dat het een waardevol gebouw is. Het is best een mooi gebouw maar deed me weinig.

Dit was alles over het gemeentehuis van Alkmaar 

We zijn daarna ook nog naar de Kunstuitleen in Alkmaar geweest dat was wel leuk bedacht en leuk om te doen alleen hadden we daar te kort de tijd omdat we verkeerd liepen en het aan het regenen was.

dit was het weer voor vandaag.  

foto's van langedijk

We moesten foto's maken in Langedijk en informatie er bij zoeken dus hier de foto's en de informatie.

hier is graffitie op een muur gespoten het is een vorm van kunst.

Atelier6, het creativiteitscentrum voor Langedijk en omgeving, biedt een breed pakket aan creatieve werkgroepen, cursussen en workshops.
Atelier6 wordt geleid door een groep enthousiaste vrijwilligers.
Daardoor is het mogelijk een gevarieerd pakket te bieden en de kosten laag te houden.
Onze ateliers zijn gevestigd in het prachtige nieuwe multifunctionele centrum De Binding in Zuid-Scharwoude.
Voor leden van Atelier6 zijn er open ateliers.
U werkt dan zelfstandig in een van de werkgroepen en krijgt, indien gewenst, advies van een deskundige begeleider.
Daarnaast organiseert Atelier6 cursussen. Door een ervaren, vakbekwame docent leert u de juiste technieken toe te passen en eigen te maken.
Wie een dagje creatief bezig wil zijn kan deelnemen aan een workshop.
Er zijn mogelijkheden genoeg!

De M4 Sherman was de belangrijkste tank die in de Verenigde Staten ontwikkeld (uit de M3) en gebouwd werd om tijdens de Tweede Wereldoorlog ingezet te worden op de verschillende oorlogsfronten.

Ze werd genoemd naar de Amerikaanse generaal William T. Sherman die tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog voor de Noordelijken vocht. De naam van de tank wordt ook afgekort tot Sherman. De tank is een verdere ontwikkeling van de M3 Lee. Er werden meer dan 49.000 stuks geproduceerd en de tank werd ook ingezet door de legers van Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Polen. De M4 Sherman werd in oktober 1942 voor het eerst ingezet tijdens de slag om El Alamein.

Inhoud    1 Geschiedenis 2 Versies 2.1 Bergingstank 3 Prestaties tijdens de oorlog 4 Na de oorlog 4.1 Verenigde Staten 4.2 Nederland 4.3 België 4.4 Israël 5 Naslagwerk 6 Externe links

Geschiedenis

Een detailtekening van de M4A4 Sherman.

De M3 was de voorloper van de Sherman. De M3 had als belangrijkste nadelen de grote hoogte van 3,12 meter en de plaatsing van het 75mm-kanon aan de zijkant van de tank. In januari 1941 werd met het ontwerp van de opvolger gestart. Om tijd te sparen besloot men de belangrijkste componenten van de M3, zoals het onderstel, de motoren en aandrijving, ook voor de Sherman te gebruiken. De Sherman kreeg een 75mm-kanon in een geschutskoepel welke een volledige cirkel kon draaien. De tank was daarmee bijna 50 centimeter minder hoog dan de M3. De bemanning bestond uit vijf personen; twee minder dan voor de M3 Lee. In september 1941 was een prototype gereed en begin 1942 rolden de eerste tanks uit de fabrieken. De Sherman was wel relatief snel, betrouwbaar, makkelijk te produceren en te onderhouden.

Vanaf de introductie tot het einde van de oorlog zijn ruim 49.000 exemplaren geproduceerd. Dit is meer dan de helft van alle Amerikaanse tanks en meer dan alle tanks die voor het Duitse leger zijn geproduceerd^[1]. De Chrysler Detroit Tank Arsenal en de Fisher Grand Blanc Arsenal, beide fabrieken waren speciaal gebouwd voor de tankproductie, produceerden tezamen 30.000 Sherman tanks oftewel gemiddeld zo'n 25 tanks per dag.

Om de gewenste productie aantallen te behalen werden diverse motoren gebruikt voor de tank. Voor meer informatie over de motoren, zie de figuur hieronder^[2]:

Omschrijving	Wright	GM	Chrysler	Ford
Type aanduiding	R975 EC2	6046	A57	GAA
Aantal cilinders	9	12	30	8
Cilinderinhoud (liter)	15,9	13,9	20,5	18,0
Vermogen / toeren per minuut	400 pk / 2.400	410 pk / 2.900	425 pk / 2.850	500 pk / 2.600
Vermogen / gewicht ratio	14,3 pk / ton	14,7 pk / ton	14,7 pk / ton	16,5 pk / ton
Brandstof	benzine	diesel	benzine	benzine

Versies

M4 Sherman: hoofdvarianten
Aanduiding	Hoofdbewapening	Romp	Motor
M4(105)	105 mm houwitser	gelast	benzine Continental R975 radiaal
M4 Composite	75 mm	gegoten voorkant gelaste zijkant	gasoline Continental R975 radiaal
M4A1(76)W	76 mm	gegoten	benzine Continental R975 radiaal
M4A2	75 mm	gelast	diesel GM 6046 2x6
M4A3W	75 mm	gelast	benzine Ford GAA V8
M4A3E2 "Jumbo"	75 mm (sommige 76 mm)	gelast	benzine Ford GAA V8
M4A3E8(76)W "Easy Eight"	76 mm	gelast	benzine Ford GAA V8
M4A4	75 mm	gelast verlengd	benzine Chrysler A57 5xL6
M4A6	75 mm	gegoten voorkant gelaste zijkant verlengd	diesel Caterpillar D200A radiaal

Sherman M4A3 met 105mm-houwitser.

Er zijn diverse versies van de Sherman gebouwd. De M4 en de M4A1 waren identiek met als belangrijkste verschil de geschutskoepel; deze was of gelast of gegoten in het geval van de M4A1. De M4A2 kreeg de General Motors 6046 dieselmotor. De tank werd ook geleverd aan de Sovjet-Unie en aan de Britten. Het Amerikaanse leger heeft deze versie alleen gebruikt voor trainingsdoeleinden en niet in de strijd. Logistiek was het eenvoudiger om alleen voertuigen met benzinemotoren te gebruiken aan het front. De M4A3 had een Ford motor en deze versie werd het meest geapprecieerd. Ze zijn bijna uitsluitend gebruikt in het Amerikaakse leger, ook na de oorlog. De M4A4 kreeg de Chrysler A57 motor als krachtbron. De A57 bestond uit vijf zescilinder benzinemotoren die aan elkaar waren gemonteerd. Een zeer complex, zwaar en groot geheel die een 28 centimeter langere tank noodzakelijk maakte. De M4A6 kreeg ook een dieselmotor, maar hiervan zijn slechts 75 exemplaren gebouwd. De M4A5 aanduiding was gereserveerd voor de Canadese RAM tank; deze was ontwikkeld in samenwerking met de Britten ook op basis van de M3 Grant.

De eerste exemplaren werden uitgerust met een 75mm-kanon dat projectielen afvuurde met een lage aanvangssnelheid waardoor de penetratiekracht van het projectiel tamelijk gering was. Later werd de Sherman voorzien van een effectiever 76mm-kanon. De Britten bewapenden sommige van hun tanks met het nog krachtiger 17 ponder-kanon: de Sherman Firefly. Het hoge profiel maakte de Sherman nog steeds een gemakkelijk doelwit voor vijandelijke tanks en antitankkanonnen. De bepantsering, vooral aan de achterkant, was dun waardoor brandstof en motor en de hoog opgeslagen munitie snel vlam vatten. De Sherman kreeg daardoor de bijnaam Tommy cooker (Tommy-brader) omdat er zoveel tankbemanningen in verbrandden. Later in de oorlog werden waterzakken rond de munitie gehangen, een simpele maatregel waardoor de kans dat een tank na een voltreffer in brand vloog gereduceerd werd van 60% tot 15%. Versies van de Sherman met deze waterzakken kregen de toevoeging van de letter W.

De Sherman hielp de geallieerden de oorlog te winnen, niet zozeer door haar technische kwaliteiten maar door de geschiktheid voor massa-productie, waarin de Amerikaanse oorlogsindustrie superieur was.

Bergingstank

M32B3 bergingstank in Oorlogsmuseum Overloon.

De eerste middelzware bergingstank van het Amerikaanse leger was gebaseerd op het chassis van de M3 Grant. Deze kwam in 1942/1943 in dienst. Tekorten aan dit chassis maakte een bergingstank op basis van de M4 Sherman noodzakelijk. De aanpassingen waren groot: de geschutstoren verdween en hiervoor kwamen in de plaats een gepantserde opbouw, een lier werd geïnstalleeerd en een hefboom, zogenaamde A-frame, werd aan de voorzijde geplaatst. Als deze niet werd gebruikt, lag deze over de tank heen naar achteren. In september 1943 kwam deze versie als de M32 in productie. De opvolger, de M32B1 maakte gebruik van de M4A1 tankchassis, de M32B2 de M4A2 enzovoorts. De laatste versie was de M32B4.

In de bergingstank zaten de bestuurder en de bediener van een machinegeweer voorin. De plaats van de rest van de bemanning, twee personen, was in het midden van het voertuig en de motor en versnellingbak zaten achterin. De hefboom had een lengte van 5,5 meter en de lier een trekkracht van 27 ton. De Continental R975 werd gebruikt als krachtbron. Het voertuig had een actieradius van 165 kilometer en brandstoftanks met een capaciteit van 651 liter. De maximale snelheid op de weg was 42 km/u.

Prestaties tijdens de oorlog

De Sherman werd gebouwd om infanterie-eenheden te steunen tijdens hun operaties en niet om de confrontatie aan te gaan met Duitse tanks zoals de Panther, de Tiger I en de Tiger II die superieur bleken in bepantsering en vuurkracht. Het was een verschrikkelijke ervaring voor de bemanningen van Sherman-tanks om een gevecht aan te gaan met een Panther of Tiger omdat ze wisten dat zeker een of meerdere bemanningen zouden omkomen. Ze konden hun tegenstander alleen uitschakelen door het pantser aan de zij- of achterkant te doorboren in een manoeuvre met meerdere Shermans.

Sherman Firefly in het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis te Brussel (29 jan 2005)

Het 75mm-kanon was een effectief wapen tegen infanterie en antitankgeschut en de snelheid van de tank en haar betrouwbaarheid stelde de Amerikanen in staat tot imitatie van de Duitse Blitzkrieg-tactiek, die ze hadden bestudeerd. Belton Y. Cooper stelt in de memoires die hij schreef van de 3e Gepantserde Divisie van het Amerikaans leger dat het aantal Shermans in dienst bij de divisie 222 stuks bedroeg en er over de hele duur van de oorlog in totaal 1350 stuks tijdens gevechten verloren gingen.

Toch was het voor de geallieerden niet absoluut noodzakelijk een sterkere tank te bouwen omdat hun luchtsuperioriteit al de belangrijkste troef tegen de Duitse pantserstrijdkrachten was. Tijdens het Ardennenoffensief vernietigden Britse Typhoons eens 175 Duitse tanks in één dag. Bij operatie Lüttich hadden de Typhoons in Normandië al een vergelijkbaar succes geboekt. Tevens koos het Amerikaanse leger bewust om met kwantiteit de kwalitatief veel sterkere Duitsers te verslaan.

De meest gevreesde tegenstander voor de M4 Sherman-tank was het Duitse 88mm-luchtafweergeschut. Dit geschut dat oorspronkelijk gebruikt werd bij de luchtdoelartillerie bleek een verwoestende kracht los te laten op bepantserde voertuigen en werd door de Duitsers zeer succesvol in zowel de luchtafweers- als in de antitankrol ingezet. Na een voltreffer was de tank verleden tijd. Ook hier moesten de tanks het hebben van hun overweldigende aantallen. Daarnaast was de tank kwetsbaar voor Duitse panzergrenadiers bewapend met o.a. panzerfausten en handgranaten.

Na de oorlog

Na de oorlog werd de Sherman nog lang gebruikt, zowel bij de Verenigde Staten als bij hun bondgenoten.

[bewerken] Verenigde Staten

Na afloop van de oorlog werd het leger van de VS sterk ingekrompen. De productie van tanks viel na 1946 helemaal stil. Hoewel veel Shermans werden weggeschonken of naar de schroothandel verwezen (die ze vaak ombouwde tot bulldozer) bleef het type dus de meest gebruikte tank naast de nieuwere M26 Pershing. Bij het uitbreken van de Koreaanse Oorlog waren er nog 3102 in dienst. In 1951 kwam de tankproductie weer op gang en in 1953 werden ze in aantal voorbijgestreefd door nieuwere types, zoals de M26, M46, M47 en M48 en daarna snel uitgefaseerd. In de Koreaanse oorlog was de M4A3E8 Sherman erg effectief tegenover de T-34/85. De tanks waren op zich vergelijkbaar en konden elkaar uitschakelen met hun kanon. De Sherman had echter betere richtmiddelen waardoor deze een grotere kans had dat het eerste schot raak was.

Nederland

Nederland had vlak na de oorlog geen geld voor de aankoop van tanks. Daarom plunderde men de enorme wapendumps maar die door de geallieerden op Nederlands grondgebied waren achtergelaten. Eerst gebruikte men voornamelijk de Canadese RAM-tank, maar al in 1946 waren 57 Sherman Firefly's "veiliggesteld". In september 1947 begon men met de opleiding op de Sherman van de eerste bemanningen bij de Cavalerieschool in Amersfoort (de opvolger van de eerdere Pantserschool die op 18 juni 1945 in Bergen-op-Zoom was opgericht). De trainingseenheid was het experimentele Proefeskadron Vechtwagens, gevormd op 15 juli 1947 en op 1 november 1948 omgedoopt tot Depot Vechtwagens. Begin jaren vijftig werden het 3e, 4e en 5e Tankbataljon met de Sherman uitgerust. Hiervoor had men niet genoeg Firefly's en dus werden die aangevuld met oudere typen met een slechtere bewapening zoals het 76mm- of zelfs 75mm-kanon. In het kader van een MDAP (Mutual Defense Assistence Program - in feite een eenzijdige hulp) kreeg Nederland van de VS 47 "nieuwe" M4A1's in bruikleen. Men poogde de eskadrons zoveel mogelijk met tanks van één type uit te rusten. Op 17 maart 1951 stonden 141 Shermans op de inventarislijst, vele in deerniswekkende toestand en eigenlijk alleen nog goed genoeg om onderdelen uit te slopen. Het is niet duidelijk of dit totaal ook de Firefly's omvatte. Van deze werden er 23 hersteld met onderdelen die, opnieuw, door de VS ter beschikking werden gesteld; van minstens twintig andere (alle M4A2 en M4A3's) werd het karkas bewaard om in de IJssellinie in te bouwen.

Al bijna meteen, vanaf 1953, werd de Sherman uitgefaseerd voor 658 exemplaren van de Britse Centurion, die de Amerikanen aankochten en aan Nederland in bruikleen gaven. De Sherman Firefly's werden hierop in 1957 gebruikt om het middelzware tankeskadron in de twee verkenningsbataljons te vullen als aanvulling op de lichte M24 Chaffee; die werden van 1958 af alweer uitgefaseerd voor de AMX-13. Op 2 januari 1959 stonden nog 131 Shermans op de inventaris, waaronder 20 bergingstanks. Een aantal was al ingebouwd in de IJssellinie; van het plan om ook de rest daar in te gieten kwam niets terecht omdat heel die linie gedeactiveerd werd. Het Korps Mariniers nam 31 Shermans met 105mm-houwitser over als aanvulling op zes stuks die het uit Nederlands-Indië mee terug had genomen; de rest werd gebruikt als oefendoel. Toen de mariniers ook deze laatste voertuigen begin jaren zeventig afdankten, werden enkele tanks informeel door verschillende eenheden overgenomen om in de avonduren als speeltje te dienen voor verveelde dienstplichtigen, met in het achterhoofd de gedachte dat het altijd beter is wél dan géén tank bij de hand te hebben.^[bron?]

De Sherman werd ook gebruikt in de slag om Overloon, waarbij het hele dorp werd vernietigd.

In Ede staat op de Langenberg een M4 Sherman als monument voor de bevrijding van Ede op 17 april 1945; zie Canadese Tank op de Langenberg

België

Een Sherman in Normandië

In België was na de oorlog het defensiebudget iets minder krap dan in Nederland (men had geen grote koloniale oorlog uit te vechten) en dus werden in 1948 ruim 200 Firefly's gekocht bij van Loo in Antwerpen. Deze schroothandelaar had op een dump bij Sint-Anna een gigantische hoeveelheid materieel staan dat hij voor een zacht prijsje had overgenomen van de Britten. De Belgische staat betaalde 35.000 frank per stuk, niet heel veel meer dan de schrootwaarde. De tanks werden gereviseerd in het arsenaal van Rocourt. De Britse Firefly's waren op verschillende typen gebaseerd: de M4A1's werden gebruikt om 6 april 1949 het 2e Lanciers op te richten; eerst met slechts 29 tanks, in juni verhoogd tot 58. De M4A4's gingen naar het 1e Gidsen, opgericht op 4 augustus 1950, en, 72 in getal, naar het 1e Lansiers toen dat op 1 juni 1951 een middelzwaar tankbataljon werd. Het 2e Jagers te Paard kreeg op 15 mei 1952 ook een eskadron toegewezen.

Behalve deze Britse Shermans kreeg België in het kader van een MDAP een bataljon M4A1's met 76mm-kanon in bruikleen van de VS, waarmee in oktober 1950 het 3e Lansiers werd opgericht.

De eskadrons van deze eenheden hadden eerst ieder ook nog twee Shermans met 105mm-houwitser, voor de vuurondersteuning tegen "zachte" doelen. Later werden die per zes gebundeld in een apart "stormpeloton".

Naast deze Shermans met krachtige bewapening had het Belgische leger nog de hand weten te leggen op wat oudjes met het 75 mm-kanon: die werden versleten in de rijopleiding.

Vanaf 1952 kende België een enorme instroom van maar liefst 1215 moderne tanks (M26, M46A1, M47) die in het kader van verschillende MDAP's in bruikleen werden gegeven; hoewel dit het leger toestond om 21 regimenten en bataljons aan pantsertroepen te vullen (ter vergelijking: Nederland had toen negen tankbataljons), werd de Sherman toch nog in reservestatus gehouden. Men had immers verschillende lichtingen dienstplichtigen op deze tank opgeleid en al meteen bij een primaire mobilisatie zou men vier eenheden met Shermans activeren, hoewel diezelfde eenheden óók nog een allocatie van M26's hadden. Tot eind 1959 werden er herhalingsoefeningen mee gehouden. Omdat de legers van het Warschaupact zijn tijdgenoot de T-34/85 nog in dienst hadden, bleef de Sherman een zekere bruikbaarheid behouden.

Het Koninklijk Legermuseum te Brussel toont nog een aantal exemplaren.

Israël

Na 1948 ging Israël wanhopig op zoek naar meer militair materieel. Er konden geen nieuwe tanks worden gekocht door embargo's. Daarom verwierf men, legaal en illegaal, vele honderden Shermans van allerlei wapendumps over de hele wereld. Deze tanks werden eerst alleen maar gereviseerd en zo ook in 1956 gebruikt tegen Egypte; in 1967, tijdens de Zesdaagse Oorlog, was het leeuwendeel al met Franse hulp omgebouwd met een krachtiger 75mm (M50 "Isherman") of 105mm (M51 " Super Sherman")-kanon. Zo deden ze met relatief succes nog dienst in 1973 tijdens de Jom Kipoeroorlog. Ze bleken effectief tegen veel nieuwere tanks van Russische makelij als de T-54, T-55 en T-62. Daarna werden ze overgedaan aan de grenstroepen en nog later geschonken aan de milities van het "Zuid-Libanese Leger" of verkocht aan Chili.

Het laatste land waarvan met zekerheid bekend is dat het de Sherman nog in operationele dienst heeft, is Paraguay met tien stuks overgenomen van Argentinië; vijf daarvan, geleverd in 1983, zijn uitgerust met het Franse 105 mm Lang 44-kanon.

iets

Ik ben Oscar van der Veer ik ben 16 jaar en zit op het Jan Arentsz.

mijn hobby's zijn: varen en bmx-en ik koop ook heel graag petjes.